A dor nas costas é un problema ao que a maioría da xente non lle presta a debida atención ata que a situación se torna crítica. Pero o tratamento oportuno da dor nas costas reduce significativamente o risco de desenvolver enfermidades crónicas da columna vertebral, entre as que a osteocondrose ocupa un lugar especial.
Que é a osteocondrose?
A osteocondrose é unha enfermidade que afecta aos tecidos da columna vertebral, como resultado da cal se produce deformación da columna vertebral (unha enfermidade dos discos intervertebrais e da columna vertebral no seu conxunto). Como resultado, a columna vertebral perde a súa capacidade de absorción, os discos intervertebrais son máis finos e, no futuro, poden bulir ou pellizcar, o que leva ao desenvolvemento de complicacións como hernias de discos, etc.
O principal perigo da osteocondrose da columna vertebral está no seu curso latente. Na maioría das veces, diagnostícase en pacientes xa nas últimas etapas, cando a dor grave causada por complicacións non permite levar unha vida normal.
Razóns para o desenvolvemento
Hai moitas teorías que explican a aparición de enfermidades da columna vertebral, incluíndo a herdanza, as alteracións hormonais e os problemas vasculares. Non obstante, ningún deles dá unha explicación clara de por que se produce a osteocondrose da columna vertebral.
Destacemos unha serie de factores que aumentan a probabilidade de desenvolver osteocondrose:
- lesións medulares - conxénitas ou adquiridas;
- herdanza;
- sobrepeso, metabolismo deficiente;
- estilo de vida sedentario;
- criterio de idade;
- pés planos, curvatura da postura, subdesenvolvemento do sistema muscular;
- traballo asociado a cargas pesadas na parte traseira;
- distribución incorrecta da carga na columna vertebral durante o adestramento;
- malos hábitos, dieta desequilibrada;
- a elección incorrecta de zapatos, o uso frecuente de tacóns altos (en mulleres);
- factores ambientais: alta humidade, temperaturas demasiado baixas, etc.
Fases do desenvolvemento da osteocondrose
Hai diferentes etapas no desenvolvemento da osteocondrose, debido a diferentes síntomas e sensacións. A enfermidade progresa lentamente e os signos desta enfermidade fórmanse durante moito tempo. Determinar a fase de desenvolvemento permite aos médicos elaborar un plan de tratamento eficaz para a columna vertebral.
- Primeira etapa.Hai unha compactación do disco espinal, aumentan os procesos en forma de gancho. Durante este período, os pacientes senten molestias durante o esforzo físico ou estiveron nunha posición durante moito tempo (sentado, de pé, deitado). O tratamento da osteocondrose implica o uso de descongestionantes, antihistamínicos e analxésicos, condoprotectores.
- Segunda etapa.As estruturas cartilaxinosas da columna vertebral vólvense inestables, a distancia entre os discos intervertebrais diminúe e os furados estreitan. Este desenvolvemento da enfermidade leva a nervios pellizcados e dor intensa. Segundo as estatísticas, é nesta fase cando os pacientes visitan por primeira vez un médico con queixas. Os médicos prescriben tratamento: terapia manual, analxésicos, fisioterapia.
- Terceira etapa.Os cambios na estrutura da columna vertebral e dos discos intervertebrais pronúncianse. O peche case completo dos buratos entre os discos leva á aparición dunha hernia intervertebral. Poderase eliminar as sensacións dolorosas na osteocondrose non só coa axuda de drogas, senón tamén mediante intervención cirúrxica.
- Cuarta etapa.A última etapa flúe moi rápido da terceira e é a máis perigosa (final). Neste caso, os pacientes non poden moverse normalmente. A osteocondrose trátase con métodos construtivos.
Síntomas da enfermidade
O principal síntoma da osteocondrose espinal é a dor de diferente intensidade e carácter. Non obstante, ademais disto, cada tipo de osteocondrose maniféstase nunha serie de características.
A osteocondrose da columna cervical caracterízase por:
- dores de cabeza que non responden ao tratamento;
- mareo, debilidade, desmaio;
- sensación de rixidez na faixa do ombreiro;
- dor no pescozo, brazos;
- é posible un deterioro da visión e da audición.
Espiña torácica:
- dor no peito e nos omóplatos, empeorando notablemente despois do esforzo físico, a hipotermia e durante o sono;
- falta de aire (dor na zona do peito durante a inhalación-exhalación);
- frecuentes "calafríos" na pel, unha mala circulación sanguínea leva a conxelación frecuente dos membros.
Espiña lumbar:
- dor dor lumbar, agravada despois do esforzo;
- explosións periódicas de dor aguda que irradia ás pernas, rexión pélvica;
- mobilidade limitada do maleteiro;
- diminución da sensibilidade das extremidades inferiores (nas últimas etapas).
Calquera dos síntomas listados debe ser un motivo para buscar atención médica. Canto antes se diagnostique a enfermidade, máis fácil e eficaz será o tratamento.
Diagnóstico
Antes de descubrir a enfermidade inherente á columna vertebral, cómpre visitar un médico para someterse a un exame. Nótese que a osteocondrose nos primeiros estadios pode confundirse con outras enfermidades. É por iso que é tan importante facer un exame completo da columna vertebral.
O diagnóstico comeza coa recollida de anamnesis: o estudo das queixas dos pacientes, a familiarización coa historia da enfermidade. A continuación, realízase un exame fisiolóxico:
- séntese unha zona dolorosa da columna vertebral;
- avalíase a marcha do paciente, a posición do seu corpo;
- determínase a cantidade de movemento;
- lévase a cabo un exame visual da pel: a presenza de descamación, vermelhidão, erupcións cutáneas;
- compróbase a sensibilidade á dor da columna vertebral;
- determínanse as zonas de localización da dor.
O paciente é enviado a unha radiografía da columna vertebral sen fallar. Tamén na práctica, úsase o estudo da columna vertebral mediante tomografía computarizada (TC) e resonancia magnética (RM). As imaxes destes dispositivos axudarán a examinar non só os discos intervertebrais e a súa posición, senón tamén a determinar a altura do disco, a compresión das terminacións nerviosas e os crecementos marxinais.
A que médico debo ir?
Se xa foi diagnosticado ou sospeitoso de osteocondrose nas costas, debe concertar unha cita cun neurólogo e quiropráctico.
Tratamento
O diagnóstico oportuno da enfermidade con osteocondrose da columna vertebral é a clave para o seu tratamento exitoso. É posible identificar a osteocondrose cun exame completo realizado por un médico. Despois de consultar co seu médico, examinarase e logo derivarase por TC ou resonancia magnética. O especialista determinará a localización da dor na columna vertebral e prescribirá un curso de tratamento.
O tratamento mediante intervención cirúrxica para osteocondrose está xustificado nas últimas etapas da enfermidade, se é necesario tratar complicacións (hernia) ou en caso de ameaza para a medula ósea. Noutros casos, recoméndase un tratamento conservador que inclúa:
- fisioterapia (tratamento magnético e con láser, masaxe de vibracións, tracción espinal);
- exercicios de fisioterapia;
- masaxe;
- terapia manual.
Terapia de exercicio, exercicio e ximnasia
A actividade física moderada e correcta con osteocondrose da columna vertebral fai que o corpo sexa máis resistente. Todos os exercicios están deseñados especificamente para fortalecer os músculos da columna vertebral para un tratamento máis eficaz.
Os ligamentos elásticos e fortalecidos non permiten que as vértebras se movan durante os movementos diarios. Ademais, a actividade física normaliza o metabolismo, o que ten un efecto positivo na rexeneración do tecido da cartilaxe. Os médicos recomendan ximnasia e terapia de exercicio para o tratamento de pacientes con diagnóstico como a osteocondrose.
Tratamento farmacolóxico
O uso de medicamentos pode ter unha natureza diferente para a osteocondrose. Dependendo das etapas, o tipo de osteocondrose da columna vertebral, a natureza dos seus síntomas durante o tratamento, os médicos poden prescribir varios medicamentos:
- analxésicos e antiinflamatorios para aliviar a dor;
- antiespasmódicos para eliminar espasmos musculares;
- preparativos para restaurar a estrutura da cartilaxe;
- medios para mellorar a circulación sanguínea e normalizar os vasos sanguíneos;
- antioxidantes.
O médico tratante determina a dirección adecuada do tratamento e proporciona un enfoque sistemático e completo. É extremadamente perigoso dedicarse ao autotratamento, depender da acupuntura, dos masaxistas cuestionables e dos quiroprácticos que non teñen a cualificación adecuada. Isto non acelerará o proceso de curación de ningún xeito e tamén pode levar a consecuencias graves, que serán moi difíciles de solucionar.
Para evitalo, basta con pensar a tempo sobre a prevención da osteocondrose. Deportes regulares, natación, carreira. Reconsiderar a súa dieta: reducir a inxestión de sal, comer alimentos ricos en proteínas, vitaminas e minerais tamén reducirá significativamente o risco de desenvolver osteocondrose.
Ungüentos
As pomadas úsanse no tratamento complexo da osteocondrose. Combínanse con outros medicamentos. Son eficaces para o tratamento local e o alivio da dor. Os especialistas prescriben ungüentos quentadores, antiinflamatorios e analxésicos, axentes condroprotectores que axudan a restaurar o tecido da cartilaxe danado.
Inxeccións
Os médicos prescriben inxeccións para aliviar rapidamente a dor na síndrome de compresión (nervios comprimidos). Neste caso, o paciente nin sequera pode moverse normalmente sen aliviar a dor. As inxeccións prescríbense durante a recaída, cando o tratamento con pomadas e comprimidos resulta ineficaz. Con esta manipulación, os nutrientes necesarios son entregados rapidamente á zona afectada e contribúen a un tratamento eficaz.
Tratamento da dieta
A dieta forma parte da terapia que fai máis doado e rápido facer fronte á osteocondrose. A dieta non require restricións estritas, pero o paciente terá que revisar o menú. Recoméndase renunciar aos alimentos nocivos, demasiado salgados e graxos. É mellor comer con frecuencia e en pequenas porcións (5-6 veces ao día). Os produtos para o tratamento deben estar saturados de:
- magnesio- aguacate, algas, pepinos, plátanos, albaricoques secos, fabas, fariña de avea;
- calcio- ovos, sementes, froitos secos, produtos lácteos, remolacha;
- fósforo- brócoli, repolo, queixos duros, requeixo, figos, dátiles, marisco, peixe;
- vitamina B- carne vermella, leite, marisco;
- vitamina A- patacas, cenorias, albaricoques, pexegos, tomates, chícharos verdes;
- vitamina D- peixe de mar, queixos duros, ovos, fabas, manteiga;
- vitamina C- cítricos, chucrut, rosa mosqueta, viburno, espinheiro mar, groselha negra, pementón.
Intervención cirúrxica
Os médicos prescriben unha operación de osteocondrose no caso de que o tratamento conservador non sexa eficaz. As indicacións para a cirurxía poden ser:
- perda de sensibilidade dos músculos das pernas ou a súa debilidade progresiva;
- hernia espinal grande;
- un forte estreitamento e apretado da canle espinal;
- situacións nas que a osteocondrose cervical comporta o risco de desenvolver un ictus;
- a presenza dun risco de parálise dos pés.
Acupuntura
A acupuntura prescríbese en presenza de perigosas dores musculares intervertebrais. Ao actuar sobre os puntos de acupuntura, o médico alivia a tensión e as pinzas, o edema e mellora a microcirculación sanguínea.
Posibles complicacións
A osteocondrose da columna vertebral non só causa dor e molestias. Tamén ten unha serie de complicacións negativas, as máis comúns son:
- problemas de audición;
- enxaqueca e dores de cabeza frecuentes;
- deterioro da visión;
- radiculite;
- disfunción do sistema xenitourinario;
- infertilidade;
- o desenvolvemento dunha hernia intervertebral.
É posible recuperarse completamente?
Cun tratamento eficaz da osteocondrose espinal, é posible evitar a progresión da enfermidade e as súas recaídas, aliviar a tensión, fortalecer os músculos e normalizar os procesos metabólicos.
Métodos de prevención
Se inicialmente coidas a túa saúde, podes evitar as preguntas: "Que é a osteocondrose? Cales son as súas causas, síntomas e métodos de tratamento? "
Os métodos preventivos eficaces para o tratamento da osteocondrose da columna vertebral son:
- organización correcta do lugar de traballo: cadeira ortopédica cómoda, iluminación suficiente, altura de mesa aceptable;
- o lugar para durmir debe ser o máis cómodo posible: un colchón ortopédico, almofada;
- paga a pena controlar a súa postura mentres está diante do ordenador, camiñando (non se deixe caer);
- nutrición equilibrada e saudable;
- actividade física sistemática: trotar, facer exercicio, ximnasia, natación;
- procedementos de masaxe para a columna vertebral.